Senior to zwykle emeryt, który ma różne pomysły na to, jak się nie dać chorobom. Seniorów będzie przybywało, bo większość dzisiejszej młodzieży zostanie kiedyś emerytami.
To prawo natury i statystyki. W statystyce wszystko powinno być poszufladkowane. Mamy więc seniorów zadowolonych, optymistycznych i zgorzkniałych, leniwych. Optymistyczni dadzą radę, a ci zgorzkniali? Wśród nich mamy narzekaczy na wszystko, hipochondryków, zalegaczy telewizyjnych, piwoszy kanapowych i wielu innych, uciążliwych dla otoczenia.
A do jakiej kategorii zaliczyć zwiedzających wszystkie sklepy w poszukiwaniu okazji tańszego zakupu? To dopiero sukces, kiedy uda się z marnej emerytury kupić pełnowartościowy produkt za pół ceny. Żeby jeszcze było komu o tym powiedzieć…
Jak to zrobić, by najdłużej utrzymać pełną sprawność fizyczną i umysłową? Wystarczy dbać o prawidłową dietę i systematycznie monitorować własne zdrowie. Samochód ma obowiązkowy przegląd raz w roku, a człowiek jak często? Do oceny stanu zdrowia idealnie nadaje się NFZ, trzeba tylko sobie to zaplanować z półrocznym wyprzedzeniem.
Niełatwo przychodzi uzmysłowić sobie, że trzeba ćwiczyć i pamiętać, i ciało codziennie, bo może przyjść taki czas, kiedy przyzwyczajenie do regularnych ćwiczeń pozwoli żyć wygodniej. Bez wielkiego wysiłku, kilka razy dziennie warto zadbać o poruszanie każdym mięśniem, każdym stawem w sposób zamierzony i kontrolowany, bez zbędnych obciążeń. Dla umysłu też mamy ćwiczenia: od krzyżówek, przez zabawy logiczne, aż do pisania wierszy. Tak więc, jeśli jesteś po pięćdziesiątce, zacznij myśleć o nowym rytmie życia, o przyszłości i wdrażaj się, by było wygodniej doczekać kresu trwania w lepszym samopoczuciu.
Młodzi to się nadziwić nie mogą, że w tym wieku krzyżówki w gazecie rozwiązuję bez okularów, a w szpitalu zrobili mi operację oczu i teraz mam wzrok lepszy niż przed trzydziestką – siedząc na przystanku rzewnie opowiada napotkanej przez przypadek sąsiadce starsza pani. Ma 72 lata. Właśnie jedzie na spotkanie z koleżankami z uniwersytetu trzeciego wieku, gdzie zaczęła studiować na emeryturze. Jak o niej mówić? Jest seniorem, starszą panią, staruszką? Do tego z roku na rok żyjemy coraz dłużej. Dlatego 40, a nawet 50-letnia mama (nie babcia!), która chodzi na wywiadówki syna lub córki w szkole podstawowej nikogo nie powinna już dziwić. Trzeba zmienić infantylny stereotyp postrzegania osób po 50 czy 60 roku życia.
Umownie życie ludzkie dzielimy na trzy okresy: do trzydziestu lat – okres rozwoju, od 30 do 59 – okres średni, od 60 i więcej – wiek starszy. Czasem mówimy jeszcze o wieku sędziwym, który zaczyna się po ukończeniu dziewięćdziesiątego roku życia. Zatem ludzie po sześćdziesiątce, o których powiemy, że są starsi, nie powinni się czuć urażeni. A różnie z tym bywa.
Wiek kalendarzowy i biologiczny nie są równoznaczne. Znam osoby, które skończyły 70 – 80 lat, a czują się młodo, można zaliczyć ich do wieku średniego. Z drugiej strony istnieją czterdziestolatkowie, którzy wyglądają i czują się o dwadzieścia lat starsi.
Skąd biorą się różnice w sposobie starzenia? To zjawisko zależy od naszych genów, trybu życia jaki prowadzimy czy usposobienia, charakteru. Jeśli ktoś od młodych lat jest aktywny, pogodny, optymistycznie nastawiony do życia czy tolerancyjny, możemy założyć, że taki sam będzie na starość. A badania dowodzą, że pozytywne nastawienie psychiczne spowalnia procesy starzenia się organizmu.
Trochę statystyki: ponad 60% osób powyżej 65. roku życia to ludzie zadowoleni. Najbardziej cieszy ich duża ilość wolnego czasu, którym mogą gospodarować. Prawie dwie trzecie seniorów jest aktywnych fizycznie. Najczęstszą formą aktywności są spacery oraz jazda na rowerze. Jednak większość wolny czas spędza głównie przed telewizorem (90%) bądź słuchając radia (70%). Dom jest dla ludzi starszych bardzo ważnym dobrem. Na starość chcą być samodzielni – mieszkać we własnych czterech kątach. 70% z nich nigdy nie chciałoby zamieszkać w domu pomocy społecznej. Straconego czasu już nie odzyskamy. W tej chwili jednak decydujemy, jak wykorzystamy ten przed nami.
Centrum Inicjatyw Senioralnych - to miejsce, które każdy senior z Poznania powinien znać. To tutaj skupia się życie dojrzałych mieszkańców miasta. Współpracuje ono ze wszystkimi instytucjami, które na rzecz seniorów działają. Tutaj można też znaleźć informacje o tym, jak spędzić czas i gdzie szukać ewentualnie pomocy.
Centrum Inicjatyw Senioralnych
Ul. Mickiewicza 9, tel. 61 847 21 11
Elżbieta Hasińska członek Zarządu
Rady Osiedla Grunwald Południe
[Informator Osiedlowy nr 75]